مدلهای متعددی بمنظور شبیهسازی دادههای هواشناسی با رهیافتهای گوناگون توسعه یافتهاند، که دقت آنها در تولید داده های هواشناسی یکسان نیست. در این مطالعه از مدل SIMETAW جهت تولید دادههای هواشناسی روزانه از روی متوسطهای بلند مدت ماهانه و نیز برآورد تبخیر-تعرق پتانسیل در دوره پایه 2004-1961 و دو سناریوی اقلیمی انتشار گازهای گلخانهای A2 و B2 از خروجیهای مدل گردش عمومی جو HadCM3 برای دو دوره آتی 2050-2020 و 2050-2080 در ایستگاه مشهد استفاده شد. نتایج مقایسه مقادیر روزانه شبیهسازی شده و مشاهده شده در دوره پایه قابلیت مناسب مدل در شبیهسازی دمای حداقل (979/0= R2)، دمای حداکثر (991/0= R2)، دمای نقطه شبنم (789/0= R2)، سرعت باد (798/0 = R2)، بارش (452/0= R2) و تبخیر-تعرق پتانسیل ماهانه (991/0= R2) را نشان داد. تبخیر-تعرق پتانسیل به طور متوسط در دورههای 2020-2050 و 2080-2050 به ترتیب 35/5 و 49/10 میلیمتر در ماه تحت سناریوی A2 و 54/3 و 08/8 میلیمتر در ماه تحت سناریوی B2 نسبت به دوره پایه افزایش خواهد داشت. در مجموع، این مدل جهت برآورد تبخیر-تعرق، تکمیل خلاءهای آماری دادهها و بررسی اثرات تغییر اقلیم قابل توصیه است. برای دستیابی به نتایج دقیقتر، مدل بایستی در سایر اقالیم مورد ارزیابی قرار گیرد.
ابراهیم پور, میثم, قهرمان, نوذر, & لیاقت, عبدالمجید. (1391). استفاده از مدل SIMETAW جهت شبیه¬سازی متغیرهای اقلیمی و بررسی اثر تغییر اقلیم بر تبخیر-تعرق پتانسیل (مطالعه موردی: مشهد). تحقیقات آب و خاک ایران, 43(4), 353-360. doi: 10.22059/ijswr.2013.35354
MLA
میثم ابراهیم پور; نوذر قهرمان; عبدالمجید لیاقت. "استفاده از مدل SIMETAW جهت شبیه¬سازی متغیرهای اقلیمی و بررسی اثر تغییر اقلیم بر تبخیر-تعرق پتانسیل (مطالعه موردی: مشهد)", تحقیقات آب و خاک ایران, 43, 4, 1391, 353-360. doi: 10.22059/ijswr.2013.35354
HARVARD
ابراهیم پور, میثم, قهرمان, نوذر, لیاقت, عبدالمجید. (1391). 'استفاده از مدل SIMETAW جهت شبیه¬سازی متغیرهای اقلیمی و بررسی اثر تغییر اقلیم بر تبخیر-تعرق پتانسیل (مطالعه موردی: مشهد)', تحقیقات آب و خاک ایران, 43(4), pp. 353-360. doi: 10.22059/ijswr.2013.35354
VANCOUVER
ابراهیم پور, میثم, قهرمان, نوذر, لیاقت, عبدالمجید. استفاده از مدل SIMETAW جهت شبیه¬سازی متغیرهای اقلیمی و بررسی اثر تغییر اقلیم بر تبخیر-تعرق پتانسیل (مطالعه موردی: مشهد). تحقیقات آب و خاک ایران, 1391; 43(4): 353-360. doi: 10.22059/ijswr.2013.35354