استفاده از مدل SIMETAW جهت شبیه¬سازی متغیرهای اقلیمی و بررسی اثر تغییر اقلیم بر تبخیر-تعرق پتانسیل (مطالعه موردی: مشهد)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

2 استادیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

3 استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

چکیده

مدل­های متعددی بمنظور شبیه­سازی داده­های هواشناسی با رهیافت­های گوناگون توسعه یافته­اند، که دقت آنها در تولید داده های هواشناسی یکسان نیست. در این مطالعه از مدل SIMETAW جهت تولید داده­های هواشناسی روزانه از روی متوسط­های بلند مدت ماهانه و نیز برآورد تبخیر-تعرق پتانسیل در دوره پایه  2004-1961 و دو سناریوی اقلیمی انتشار گازهای گلخانه­ای A2 و B2 از خروجی­های مدل گردش عمومی جو HadCM3 برای دو دوره آتی 2050-2020 و 2050-2080 در ایستگاه مشهد استفاده شد. نتایج مقایسه مقادیر روزانه شبیه­سازی شده و مشاهده شده در دوره پایه قابلیت مناسب مدل در شبیه­سازی دمای حداقل (979/0=  R2)، دمای حداکثر (991/0=  R2)، دمای نقطه شبنم (789/0=  R2)، سرعت باد (798/0 = R2)، بارش (452/0=  R2) و تبخیر-تعرق پتانسیل ماهانه (991/0=  R2) را نشان داد. تبخیر-تعرق پتانسیل به طور متوسط در دوره­­های 2020-2050 و 2080-2050 به ترتیب 35/5 و 49/10 میلیمتر در ماه تحت سناریوی A2 و 54/3 و 08/8 میلیمتر در ماه تحت سناریوی B2 نسبت به دوره پایه افزایش خواهد داشت. در مجموع، این مدل جهت برآورد تبخیر-تعرق، تکمیل خلاءهای آماری داده­­ها و بررسی اثرات تغییر اقلیم قابل توصیه است. برای دست­یابی به نتایج دقیق­تر، مدل بایستی در سایر اقالیم مورد ارزیابی قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها