پهنه بندی اکولوژیکی کشاورزی با استفاده از سنجش از دور و سامانه های اطلاعات جغرافیایی (GIS) در منطقه تاکستان

نویسندگان

چکیده

استفاده درست و بهینه از اراضی نیازمند ارزیابی دقیق منابع اکولوژی کشاورزی می باشد. در این تحقیق به منظور تعیین نواحی جغرافیائی همگن اکولوژی کشاورزی، تصاویر ماهواره ای و سامانه های اطلاعات جغرافیایی که تامین کننده افق و ابعاد جدیدی برای پایش موثر و مدیریت منابع اراضی می باشد، به کار گرفته شد. و سعی می شود با تلفیق روشها و ابزارهای جدید، توسعه کاربری پهنه بندی اکولوژی کشارزی را در منطقه تاکستان نشان داد. پهنه های اکولوژیکی کشاورزی مطابق روش FAO صورت گرفت و پس از پهنه بندی اقلیمی _ کشاورزی و پهنه بندی ادافیکی _کشاورزی، در نهایت، 27 واحدهای اکولوژیکی _ کشاورزی تعیین شد. کلاسهای تناسب اراضی، میزان پتانسیل تولید و میزان تولید در هر یک از پهنه ها برای محصولات گندم، جو، ذرت دانه ای و یونجه محاسبه گردید. محدودیتهای موجود عمدتاً شامل محدودیتهای توپوگرافی در بخشهای غربی و محدودیتهای شوری و قلیائیت در قسمتهای شرقی منطقه مورد مطالعه می باشد. در این بررسی پهنه شماره یک بیشترین حاصلخیزی و پهنه شماره ده کمترین حاصلخیزی را دارا ست. در نهایت مقایسه ای بین کاربری فعلی که از پردازش تصاویر ماهواره IRS تهیه شد. با پتانسیل هر یک از پهنه ها برای کاربری کشت آبی و دیم و مشاهده عدم تطابق کاربری های موجود با پتانسیل اراضی در برخی از پهنه ها اهمیت هر چه بیشتر برنامه ریزی کاربری اراضی در منطقه مورد مطالعه و سایر مناطق آشکار تر می شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Agro –Ecological Zoning, Employing Remote Sensing and Geographic Information System in Takestan Area

نویسندگان [English]

  • M. Sadegh Askari
  • Fereydoon Sarmadian
  • Maral Khodadadi
  • Aliakbar Norouzi

کلیدواژه‌ها [English]

  • AEZ
  • GIS
  • remote sensing
  • Soil map
  • Soil suitability