شناخت عوامل موثر بر نتایج کرتهای صحرایی به دلیل کاربرد گستردهی آنها در مطالعات حفاظت خاک بسیار ضروری است. در این مطالعه اثر ابعاد کرت، بر تولید رواناب در واحد سطح، تحت رخدادهای باران طبیعی در دو منطقه از کشور (کوهین در استان قزوین و پلدشت در استان آذربایجانغربی) در یک بازه زمانی یک ساله از شهریور سال 1389 تا 1390 بررسی شد. برای این منظور در هر دو منطقه، تعداد هفت کرت با ابعاد مختلف شامل طولهای 2، 5، 10، 15، 1/22، 25 و30 متر و به ترتیب عرضهای 1، 1، 2/1، 6/1، 83/1، 2 و 4/2 متر و با سه تکرار در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی احداث گردید. در دوره تحقیق، به ترتیب تعداد 9 و 11 رخداد، منجر به تولید رواناب در دو منطقه یاد شده ثبت گردید. در هر دو منطقه با افزایش ابعاد کرتها، تولید رواناب در واحد سطح در تمام رخدادها به صورت تابع توانی کاهش یافت (98/0 ≥2R ≥ 83/0). همچنین در هر دو منطقه، با افزایش مقدار فرسایندگی باران بر اساس شاخص EI30، میزان تاثیر ابعاد کرت بر تولید رواناب در واحد سطح افزایش یافت. بین کرتهای با طول کمتر از 10 متر و کرتهای بزرگتر، تفاوت معنیدار در تولید رواناب در واحد سطح مشاهده شد ولی در کرتهای با طول 15 متر یا بیشتر تفاوت معنیدار مشاهده نشد (05/0 > P). براساس نتایج، حداقل طول مناسب کرت به منظور اندازهگیری رواناب در مطالعات کرتهای صحرایی برای مدلهای خانوادهی USLE، 15 متر بود.