یکی از ملزومات بهرهبرداری پایدار از منابع آب، خاک و محیطزیست در بخش کشاورزی، حفظ معیارهای توسعه پایدار در پروژههای سدسازی است. در این تحقیق بهمنظور ساخت سد کندوله در استان کرمانشاه از روشهای تصمیمگیری چند معیاره (MCDM) شامل مدل غیرجبرانی تسلط تقریبی و مدل جبرانی شباهت به گزینه ایدهآل استفاده شده است. بدین منظور پس از تعیین معیارهای مناسب به کمک مطالعات و نظرات کارشناسان، برای تعیین وزن معیارها از تصمیمگیری گروهی با اندازهگیری میزان توافق تصمیمگیران استفاده شد. سپس چهار گزینه منتخب برای این سد، بر اساس معیارهای فنی، اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و زیر معیارهای مربوطه رتبه بندی شدند و در انتها نتایج با یکدیگر مقایسه گردید. برای رسیدن به اجماع در رتبهبندیهای دو مدل ذکر شده، از روشهای ادغام مانند میانگین رتبهها، کپلند و بردا استفاده شده و در نهایت از روش میانگین برای تلفیق نهایی نتایج روشهای ادغام، بهره گرفته شد. ضمناً علاوه بر تعیین ساختگاه برتر، 17 زیرمعیار مطرح در انتخاب این ساختگاه نیز رتبهبندی شدند. بر اساس نتایج بدست آمده رتبهبندی گزینهها در دو مدل تسلط تقریبی و شباهت به گزینه ایدهآل با هم تفاوت داشته ولی نتایج مدل تسلط تقریبی تطبیق بهتری با نتیجه نهایی حاصل از روشهای ادغام دارد. نتایج ارائه شده در این تحقیق برای مکانیابی مخازن ذخیرهای در طرح های توسعه آب و خاک براساس معیارهای توسعه پایدار سدسازی کاربرد دارد.