%0 Journal Article %T ارزیابی اثربخشی زئوپلانت و بیوچار ضایعات نیشکر بر میانگین وزنی قطر خاکدانه‌ها و حدود آتربرگی خاک‌های آلوده به مواد نفتی %J تحقیقات آب و خاک ایران %I دانشگاه تهران %Z 2008-479X %A محمدی, نیلوفر %A خادم الرسول, عطااله %D 2021 %\ 04/21/2021 %V 52 %N 2 %P 395-407 %! ارزیابی اثربخشی زئوپلانت و بیوچار ضایعات نیشکر بر میانگین وزنی قطر خاکدانه‌ها و حدود آتربرگی خاک‌های آلوده به مواد نفتی %K شاخص تردی خاکدانه (FI) %K حدود آتربرگی %K اصلاح ساختمان خاک %K پایداری خاکدانه‌ای %K شاخص خمیرایی %R 10.22059/ijswr.2021.313247.668793 %X یکی از مهمترین آلاینده­ها­ی آلی، هیدروکربن­های نفتی هستند که غالباً از طریق صنایع نفت وارد محیط­زیست پیرامونی می­شوند. در این پژوهش تأثیرات زئوپلانت و زغال­زیستی باگاس به­عنوان اصلاح‌کننده‌های آلی-معدنی و آلی بر برخی از ویژگی‏های فیزیکی و مکانیکی خاک‏های آلوده، در محدوده‏ی میدان نفتی اهواز-منطقه­ی بهره­برداری نفت و گاز کارون ارزیابی شد. پس از بازدید‏های میدانی و نمونه­برداری به روش سیستماتیک کاملاً تصادفی درون بلوک، نمونه‏های خاک مناطق آلوده به هیدروکربن­های نفتی، به گلدان منتقل و سپس تیمارهای آزمایشی در سطوح 2، 4 و 6 درصد وزنی به خاک افزوده شدند. نمونه‏ خاک­های آلوده، برای مدت زمان 100 روز انکوباسیون شدند و در طول دوره­ی انکوباسیون رطوبت خاک در سطح 25 و 50 درصد ظرفیت­زراعی (FC) تنظیم گردید. پس از اتمام دوره­ی انکوباسیون پارامتر‏های پایداری خاکدانه، شاخص تردی خاکدانه، حدود آتربرگ و کلاس آبگریزی خاک اندازه­گیری شد. نتایج نشان داد در اثر افزودن زئوپلانت با سطح 6 درصد و رطوبت 50 درصد FC، میانگین وزنی قطر خاکدانه­ها (MWD) از 3/1 میلی‌متر در تیمار شاهد به حدود 6/0 میلی‌متر کاهش یافته است. برای هر دو تیمار، با افزایش سطح تیمار، شاخص تردی افزایش یافت که این افزایش در سطح رطوبتی 50 درصد FC بیشتر بوده است؛ ولیکن در سطح 6 درصد، کاهش در شاخص تردی خاکدانه مشاهده شده است. افزودن زغال­زیستی در سطوح 2 و 4 درصد، MWD را کاهش داده است؛ درحالی‌که افزودن 6 درصد زغال­زیستی منجر به افزایش MWD، به­عنوان شاخص پایداری خاکدانه­ای شده است. نتایج نشان داد که افزودن تیمارهای زئوپلانت و زغال­زیستی باگاس سبب افزایش رطوبت حدروانی و حدخمیری خاک و در نتیجه کاهش شاخص خمیرایی (Plastic index, PI) شده­اند. در مجموع، تیمارهای آلی-معدنی بر روی ویژگی­های فیزیکی و مکانیکی خاک تأثیرگذار بوده است. بدین ترتیب نیاز است مقدار و چگونگی افزودن تیمارها به خاک لحاظ شده و به­عنوان راهکاری مدیریتی در هرم تصمیم­گیری دیده شود.  %U https://ijswr.ut.ac.ir/article_81012_50c9aacebaf31da3b6ad21c121b9f5d0.pdf